Yakamoz

Seyir Notlarından
Sabah güzel bir rüzgarla yola çıktım.

Limandan ayrıldıktan bir süre sonra arkamda bir yelkenlinin belirdiğini gördüm. Gittikçe yaklaşıyordu.

Şaşırdım kaldım. Sanal ortamda tanıştığım Tufan Kaptan etiyle kemiğiyle karşımdaydı. Merhabalaşıp tanıştıktan sonra bana kahve ikram etti, yardıma gereksinimimin olup olmadığını sordu, kısa bir süre sohbet ettik ve sonrasında ayrılıp kendi rotamızda seyre devam ettik. Bu karşılaşma beni ayrıca mutlu etti. Denizcilik ortamında arkadaşlığın bir başka olduğu belliydi.

Bir süre seyre devam ettim ancak rüzgar bir çok seyrimde olduğu gibi yine kesildi. Sonrasında hafif lodosa döndü. Bende iskotayı bıraktım. Kıyıya yaklaşınca çapa attım. Uzanıp dinlenmeye başladım. Bu arada rüzgar tamamen kesilmişti. Neyse ki yaklaşık bir saat sonra rüzgar yeniden başladı. Demir aldım, pupadan gelen rğzgarla dalgaların üstünde botumla sörf yapmaya başladım.

Uzaklarda bir tekne belirdi. Zaten pruvamın gösterdiği yöndeydi. Ben ona yaklaşınca o da bana doğru hareket etti. Amatör bir balıkçıydı. Alıştığım üzere yardıma gereksinimimim olup olmadığını sordu. Kısa sürelik bir sohbetten sonra nezaketi için teşekkür edip ondan ayrıldım.

Seyir çok güzel geçse de güneş batmak üzereydi. Karayla olan bağlantımı kaybetmeksizin seyre devam ettim. Akşam olup da hava tamamen karardıktan sonra yine o muhteşem yakamozlarımla buluştum.

“Ne kadar muhteşem canlılar” diye içimden geçirdim. Botun kendilerine çarptığı her sefer ışık saçıyorlar, Rüzgarda savrulan uzun saçlar gibi gözü son derece okşayan ışık oyunları oluşturuyorlardı. Diğer yanda hafifçe kırılan dalgaların oluşturduğu köpüklerde ışık saçan yakamozlar doğal bir havai fişek gösterisi yapıyorlardı. Akşamları aysız seyir yapmak için bu güzellikler yeterli sebeplerdi.

Sahil şeridini izleyerek limana vardım. Karanlıkta elimde fener botumu bağlayacak yer arasam da bulamayınca liman içinde demir attım.